The Mother of All Lies

Casablanca, 1981. Een zwarte bladzijde uit de Marokkaanse geschiedenis. Tijdens de zogenoemde broodoproer braken rellen uit, met een groot bloedbad als gevolg. Wat gebeurde er die avond precies? En wat voor indruk liet dit achter bij de bevolking? Op creatieve wijze reconstrueert filmmaker Asmae El Moudir deze pijnlijke geschiedenis van haar geboorteland en familie. The Mother of All Lies werd bekroond op het Cannes Filmfestival.
 

---

“Pijnlijke, maar broodnodige confrontatie met het verleden”

★★★★ De Morgen

 

Asmae groeide op in een huishouden zonder foto’s. Haar grootmoeder Zahra, een vrouw die op meedogenloze wijze haar dochter en kleindochter vernedert, had ze altijd verboden. Asmaes beslissing om haar familiegeschiedenis vast te leggen wordt dan ook niet enthousiast ontvangen. En dit blijkt niet zonder reden: Zahra speelde een belangrijke, niet bepaald fraaie rol in de tijd van onderdrukking, waarin liquidaties en martelingen aan de orde van de dag waren.

Aan de hand van een in miniatuur nagebouwde set van het huis en de buurt waarin ze opgroeide, reconstrueert Asmae haar familiegeschiedenis. Ze vult de set met handgemaakte figuren van familieleden en buren, die ze allemaal het woord geeft. Dit dwingt ze om voor eens en altijd tot de kern te komen van alle familiegeheimen, herinneringen en wrok. Een experiment in kunsttherapie en een prachtige, pijnlijke les in storytelling.

The Mother of All Lies won twee prijzen op het filmfestival van Cannes en was de Marokkaanse Oscarinzending.
 

“Meesterlijke documentaire” ★★★★ Trouw

“Aangrijpend” ★★★1/2 HUMO

“Verbindt knap een familieverhaal met een gitzwarte episode uit de Marokkaanse geschiedenis” ★★★★ de Volkskrant

“Pakkende mix van animatie, kunstinstallatie en therapie” – De Standaard

“Intrigerende documentaire” ★★★★ VPRO Cinema

Lees hier het interview met regisseur Asmae El Moudir door de Filmkrant.